عضو سندیکای شرکت‌های تولیدکنندگان برق با بیان اینکه الان در برخی از پیک‌ها تا ۲۰ هزار مگاوات هم ناترازی داریم، اما ۱۲ تا ۱۵ هزار مگاوات ناترازی دائمی داریم افزود: به ازای هر کیلووات ساعت، ۵۰۰ یورو هزینه داریم. یک نیروگاه ۵۰۰ مگاواتی حدوداً ۲۵۰ میلیون یورو سرمایه نیاز دارد.
به گزارش نیمرخ به نقل از انتخاب، «محمود حکیمی» عضو سندیکای شرکت‌های تولیدکنندگان برق درباره میزان ناترازی ثابت برق اظهار کرد: میزان ناترازی بستگی به زمان دارد. سال گذشته بیشترین ناترازی را در شهریور داشتیم و هوا هم اینقدر گرم نبود. باید ببینیم نیروگاه‌های برقآبی و اتمی در مدار است یا خیر؛ الان در برخی از پیک‌ها تا ۲۰ هزار مگاوات هم ناترازی داریم اما ۱۲ تا ۱۵ هزار مگاوات ناترازی دائمی داریم. در برخی از ساعت‌ها این رقم بیشتر می‌شود. نیاز فعلی کشور ۱۲ هزار مگاوات است که باید خیلی زود تأمین شود.
وی در رابطه با هزینه ساخت نیروگاه بیان کرد: تقریباً به ازای هر کیلووات ساعت، ۵۰۰ یورو هزینه داریم. یک نیروگاه ۵۰۰ مگاواتی حدوداً ۲۵۰ میلیون یورو سرمایه نیاز دارد. عمده سرمایه‌گذاری نیروگاه هم ارزی است. دولت می‌خواهد به ما ریال بدهد اما باید یورو هزینه کنیم. هیچ سرمایه‌گذاری خارجی هم در این حوزه نداریم. با این حجم محدودیت، چرا یک خارجی در برق ایران سرمایه‌گذاری کند؟
عضو سندیکای شرکت‌های تولیدکنندگان برق، در رابطه با وضعیت ناترازی برق در سال آینده اظهار داشت: شرایط برق هر سال بدتر می‌شود. میزان رشد مصرف از میزان ایجاد ظرفیت‌های جدید بالاتر رفته است. تا زمانیکه این داستان اصلاح نشود و دولت به حق سرمایه‌گذار احترام نگذارد، وضعیت همین است. دولت برق خودش را آزاد می‌فروشد اما برق خصوصی را دولتی می‌خرد و پول آن را هم نمی‌دهد. دولت چاره‌ای هم ندارد، در مناطق گرمسیر با قیمت ۵۰ ریال برق می‌فروشند، در حالیکه اگر با ۲ هزار تومان هم بفروشد به صرفه نیست. دولت نمی‌تواند از مشترکین پول بیشتر بگیرد، به بخش خصوصی هم نمی‌تواند پول بدهد.
وی درباره تعرفه‌های متغیر برق گفت: ما ده‌ها نوع تعرفه برق داریم. برق دزدی هم خیلی مرسوم است. طرف با برق کشاورزی بیت کوین استخراج می‌کند. در همین دوران جنگ تا ۲۵۰۰ مگاوات مصرف برق کم شده بود. حجم زیادی از برق با تعرفه‌های نازل ارائه می‌شود اما استفاده از آن برق در مسیرهای دیگر است. مهم‌ترین راهکاری که می‌توان برای اصلاح این روند انجام داد، در بخش مصرف است. دولت وسیله‌های پرمصرف مناطق گرمسیر را به صورت رایگان تعویض کند اما نگذارد به همین شکل مصرف کنند. حد مصرف باید پایین آورده شود. ما ۴ میلیون کولر گازی پنجره‌ای در کشور داریم که مصرفشان تا ۸ هزار مگاوات می‌توانند کم شود.
وی افزود: هرگونه صنعتی اگر سرمایه‌گذاری آن درست چیده نشود، با مشکل مواجه می‌شود. تفاوت تعرفه‌ها بسیار بالاست. الان از ۲۰ ریال به اندازه کیلووات ساعت تا ۷ هزار تومان تعرفه داریم. در مناطق گرمسیر برق را با قیمت نازل تأمین می‌کنیم، از آن طرف صنایعی داریم که دنبال برق ۷ هزارتومانی هستند اما پیدا نمی‌کنند. تعرفه‌ها به شکلی است که یک عده از مصرف ناراضی‌اند اما یک عده دنبال مصرف با قیمت بالا هستند اما برقی برای آن‌ها نیست. در هر کوچه این مملکت یک کارخانه فولادزده‌اند، اما به برق که می‌رسد کاری برای آن‌ها نمی‌کنند.
حکیمی در رابطه با نقش دولت در ایجاد چالش برای نیروگاه‌سازی گفت: برق یک محصول تک خریدار است و دولت به خود اجازه می‌دهد تعرفه را پرداخت نکند. دولت یک سری نیروگاه در قالب قرارداد با دولت ساخته می‌شود که دولت پول آن را پرداخت نمی‌کند. دولت می‌گوید من به شما بدهکارم اما پول نیست. نیروگاه می‌گوید قرارداد را فسخ کن تا برق را به صنایع بدهم اما دولت نمی‌گذارد. دولت نیروگاه خودش را در تابلو بورس انرژی به قیمت ۷ هزار تومان می‌فروشد. دولت یک سری نیروگاه مثل سهند و نکا و دهلران و… را می‌سازد، برق آن را با مجوز وزیر نیرو در بازار آزاد می‌فروشد. در مقابل بخش خصوصی که می‌خواهد برق خود را به همین شکل بفروشد، اجازه ندارد.
وی درباره ساخت نیروگاه و کاهش انگیزه سرمایه‌گذاری در این حوزه گفت: ساخت نیروگاه ۴ سال طول می‌کشد. ما یک سری نیروگاه داریم که در سه قسمت قرار بود تکمیل شود، الان دو فاز آن‌ها تکمیل شده که برق آن را دولت می‌خرد اما پول نمی‌دهد. صاحب نیروگاه می‌گوید پول دو فاز را که ندادید، بگذارید باقی آن را به صنایع بدهیم اما اجازه نمی‌دهند. در این شرایط سرمایه‌گذار چرا باید با دولت کار کند؟ هیچکدام از انگیزه‌های سرمایه‌گذاری در این حوزه صنعت وجود ندارد.