در روزهای اخیر انتشار معدل امتحانات نهایی دانش آموزان در خرداد ۱۴۰۲ بحث برانگیز شده است.
به گزارش نیمرخ به نقل از گیل خبر، آمارها از کاهش نگران کننده میانگین معدل دانش آموزان در سطح کشور حکایت دارد؛ در این میان وضعیت گیلان نیز از بسیاری از استان‌های کشور بحرانی‌تر به نظر می‌رسد.
نگاهی به نقشه میانگین معدل در سطح کشور نشان می‌دهد که گیلان با میانگین معدل ۹.۳۳، نه تنها در مقایسه با تهران و استان‌های مرکزی کشور، در وضعیت بدتری قرار دارد، بلکه حتی از استان‌های همجوار خود همچون مازندران و زنجان و... نیز عقب مانده است.
اما چه شد که گیلان نخبه پرور به این وضعیت رسید؟ وضعیت آموزش و پرورش استان گیلان که در زمانی نه چندان دور به مهد پرورش نخبگان مشهور بود، به حدی دچار افول شده است که میانگین نمرات نهایی دانش آموزان آن حتی به ۱۰ نیز نمی‌رسد!
شاید دور از انتظار هم نبود زمانی که در سال‌های اخیر، آموزش و پرورش گیلان به حیاط خلوت مدیران سیاسی بدل می‌شود و انتصاب مدیران کل آن نه از روی شایسته سالاری و فکر شده، بلکه در اثر بده بستان‌های اصحاب قدرت تعیین می‌شود، مهم‌ترین نهاد آموزشی استان به چنین وضعیت شرم‌آوری گرفتار شود.
به نظر می‌رسد انتصاب مدیرانی سال‌خورده و بی‌انگیزه در کنار دخالت‌های گاه و بی‌گاه نمایندگان استان در عزل و نصب‌ها که بارها مورد انتقاد کارشناسان و صاحب‌نظران بوده‌است، در افت سطح علمی مدارس و دانش آموزان استان، تاثیر بسزایی داشته است. این بی انگیزگی در سطح مدیران و معاونین، حتی به سطوح پایین‌تر و شهرستان‌ها و مدیران مدارس هم نفوذ کرده و رکود و رخوت ناامیدکننده‌ای در این زمینه دیده می‌شود.
همان‌گونه که گفته شد، افت تحصیلی دانش آموزان در سراسر کشور نگران کننده به نظر می‌رسد و عواملی همچون محتوای کتب درسی و بی‌‌انگیزگی معلمان و دانش آموزان، دوری از محیطی فیزیکی مدرسه در دوران کرونا و... در این خصوص تاثیرگذار بوده است که باید چاره‌ای جدی برای جلوگیری از ادامه این وضعیت اندیشیده شود؛ با این حال آن چه در گیلان شاهدش هستیم، علاوه بر مشکلات مشابه با سراسر کشور، ناکارآمدی مدیریت آموزش و پرورش استان در سال‌های اخیر است که مستلزم یک خانه تکانی اساسی است.
اگرچه در مهر ماه سال جاری مدیرکل جدید آموزش و پرورش گیلان منصوب شد، اما به نظر نمی‌رسد این تغییر و تحول بتواند تاثیر خاصی در روند رو به افول وضعیت آموزشی استان داشته باشد.