متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب گفت: اختلالات روانی همچون اضطراب، افسردگی، استرس و اختلال وسواس فکری-عملی می‌توانند باعث ریزش مو شوند، اما این نوع ریزش مو قابل کنترل است.
نیمرخ به نقل از فارس، «آروین تقی‌زاده» متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان به ارتباط مستقیم استرس با ریزش مو اشاره کرد و توضیح داد که استرس‌های جسمی و عاطفی سنگین مانند بیماری‌ها و جراحی‌ها می‌توانند باعث ایجاد ریزش مو شوند.
وی افزود که ریزش موی ناشی از استرس، یک عامل محیطی است و در حالی که نمی‌توان از بروز استرس در زندگی جلوگیری کرد، می‌توان آن را به حداقل رساند تا اثرات منفی آن کاهش یابد.
تقی‌زاده در خصوص اختلال تریکوتیلومانیا (میل به کندن موها) که معمولاً در افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی دیده می‌شود، گفت: این اختلال به عنوان یک رفتار اجبارآور شناخته می‌شود و می‌تواند به ریزش مو در نواحی مختلف بدن منجر شود.
وی ادامه داد: در خصوص اضطراب و ریزش مو، باید گفت که ریزش مو ناشی از اضطراب در موارد نادر دیده می‌شود و معمولاً فقط در افرادی که اضطراب شدید دارند، اتفاق می‌افتد. استرس و اضطراب، هرچند دو وضعیت متفاوت هستند، اما با هم همپوشانی دارند و استرس مداوم می‌تواند بر فاز رشد مو تأثیر بگذارد.
تقی‌زاده همچنین به ارتباط افسردگی با ریزش مو اشاره کرد و گفت: افسردگی می‌تواند باعث خشکی موها و شکنندگی آن‌ها شود. افراد مبتلا به افسردگی اغلب متوجه می‌شوند که موهایشان به راحتی شکسته و ریزش پیدا می‌کند.
این متخصص مغز و اعصاب تأکید کرد که اگرچه استرس می‌تواند باعث ریزش مو شود، اما خبر خوب این است که ریزش مو ناشی از استرس دائمی نیست و با کاهش استرس و مدیریت آن، می‌توان بهبود وضعیت موها را مشاهده کرد. در شرایط استرس شدید، فاز رشد طبیعی مو متوقف شده و فولیکول‌ها به فاز استراحت و ریزش وارد می‌شوند، اما پس از کاهش استرس، این روند قابل بازگشت است.